zimny ażur
miasta mego ulic
niby choinka
lampionem latarnii
obszyta starannie

kładły powoli
się do snu
bieluniów
filigranowe filiżany
a niedopisane końce zdań
zalęgły się
niechciane

i nastał chłód
jesiennych dni...
czas szurania
niezauważonymi liścmi
po szorstkim chodniku
wyścielanym tycjanem
łańcuchów obrzeżnych lamp

i ten przyjemny
ból w płucach...
zanadto pełnych
od powietrza...
zanadto zimnego