My I Mroczności.

Dobra noc...

Dobranoc...

nawet plasteliną nasze uczucie
pod serca wpływem się ogrzewa
w modelowaniu mieć wyczucie
swą lepkością myśli opiewa

w swej niedoskonałości
odkryliśmy szczęście
aby w przyszłości
wyciągać ku sobie ręce

Koszt ten niczym jest
i praca niewielka
gdy tak jak my
dąży się do szczęścia

Lecz czy szlifować?
wszak pamiętaj
że diament jak ta brzytwa
ostro, bezlitośnie cięta...

teraz chcąc uchwycić
to tak jakby łapać wiatr
tylko nektar ten wypić
i skrystalizować kadr

diamentem jest nieoszlifowanym
lecz my będziemy to kształtować
prace i wiarę w to powkładamy
będzie nas to sporo kosztować

;)

Zalet będzie wiele
wad pewnie też
strawię to co złe
spokojna dusza teraz wrze

Nie puszczę Cię
choć złapać nie mam jak.

życie naszą bajkę napisze
nie jedną wyrwiemy stronicę
metodą prób i błędów istniejąc w zachwycie
szalone teraz nawet w dłonie tego nie uchwycę

by pomóc ziszczeniu marzeń
nakreślę metodą ziw
kiedy na kartce wymażę
zalety i wady nasze...

nie myśląc racjonalnie
pobudzając kreatywność

Słowniki napiszemy sami
nieskończone stronice
słowiki zaśpiewają o nas
melodie romantyczne

W biedzie czy majętności
w szczęściu lub ciemności
byleby w szczerości
do końca przyszłości

wkupiłeś się w moje łaski
nie płacąc materialnością
z Tobą ciemności i blaski
nieopisani normatywnością

emocje skierowane w jedność
może zmienić wirtualność
chcę czuć na sobie obecność
i stworzyć z tego realność

słów brakuje w słownikach
za mała ich objętość
chcę mieścić się w uchwytach
obca nam obojętność

Pożyczę Ci wszystko co zechcesz
dam nawet wszystko, tylko poproś
jedno słowo mi wyślij
a zginę, jeśli tylko szepniesz

Życie Ci oddam, a co mi tam
- już oddałem
doceń to proszę Kochana
nie posyłaj na dno mnie
- swego Guardiana