Zamarło życie we mnie
to, o którym marzyłam
w bezdechu i bólu zapomnienia
mijają godziny jak lata wojenne
zimna prycz, obcy ludzie
i ta świadomość, co zabija
nie chcę umierać!
wyrok zapadł rok temu
mamo, nie chcę odchodzić
tak wiele mam do przeżycia
tyle miłości do podarowania
mamo….
i przyszła śmierć po Tych dwoje
a troje w bólu zostawiła
w zimnym i ciemnym pokoju leżała
ona... w ciszy z dzieckiem pod piersią
zamknięte oczy, skostniałe ciało
z ust słów skradzionych
ktoś Ich życia pozbawił
zgasił światło na zawsze