Za zamkniętymi oczami…

Za zamkniętymi żaluzjami rzęs
krążę ścieżkami naszych nocy
wołam Cię...

mantrą, szeptaną na wiatr
rozbieram moją wyobraźnię
ubrana tylko
w czerwień warg...

błądzę trochę po omacku
zagubionym serca szeptem
dotykam nieba w uniesieniu
niby przypadkiem
bezszelestnie...

w mgle nieświadomości
pieszczot sieję zamęt
zastygam w spełnieniu
w ramiona wpleciona
po granice same...

by poczuć... nienamacalne
wciąż przymykam powieki
niedopowiedzeniem...

i w ciszy tej
czekam…
kiedy przyjdziesz
zabrać ust moich… czerwień…