Człowiek z miasta

I znowu dzielnie na my, wy i oni.
Co się stało z Ameryką? Tą ziemią obiecaną dla różnych narodów, różnych religii, kultur? Gdzie ważniejsze nie było, kto ma rację, tylko jak z różnymi racjami żyć razem. Spolszczyła się Ameryka.

Muszę sprostować że mój punkt widzenia tyczy się pokolenia 50-70 które chyba jest najbardziej świadome ( oczywiście niekoniecznie )
Sytuacja na wsi zmieniła się ogromnie i chyba zacierają się dotychczasowe różnice .

Mabo -słuszna uwaga ....... Oczywiście - wieś się mocno zmieniła. To osobny ciekawy temat. Dzieci ze wsi są takie same jak z miasta . To też fascynująca tendencja .
Zdumiewające są losy człowieka .

O empatię owszem chodzi ale pośrednio -
Praca na roli , wysiłek i poświęcenie tworzą w nas inne cechy niż dość wygodne życie w miastach .
W miastach nie mamy twarzy ogorzałych wiatrem
, nie odbieramy porodu cielaka
, nie wstajemy o świcie
i nie uginamy pod ciężarem życia

Więc jakże różne są sposoby myślenia

Czyli co ? tylko wszechobecna empatia i umiejętność jej wskrzeszania w sobie jest w stanie złagodzić w ludziach wzajemne patrzenie na drugiego człowieka. Tylko empatia pozwala na nie osądzanie. Niby tylko, a dla niektórych to Mount Everest w myśleniu.

Być może............... - wszyscy mamy bardzo wiele wspólnych cech lub ich brak .
Ale jednak da się rozróżnić pewien schemat .
W Polsce tak jak w Ameryce zaistniał podział podział widoczny w głosowaniu .
Miasta głosują inaczej a prowincja inaczej .
Co ich różni ?
Ten wiersz wyjaśnia mój punkt widzenia .

Po przeczytaniu nasunęła mi się jedna myśl - nie widzimy w innych tego czego i w sobie nie mamy. Nieprawdaż ?