Żonie

Wystarczy mi, że poczuje wiatr
Na rozgrzanym czole i w tej resztce srebrnej
Co dawno już bujną czupryną była
I już wiem że to jest poezją
Kilkoma wytchnienia wersami

Wystarczy mi, że zobaczę znów wiatr
Którym teraz falujące płatki
Różowej kućki kwiatu piwonii
I z jego żywiołu woli poczuję
Jej przesłodki krótki żywot
Jak motyli krótkie są a piękne chwile
I to znowu we mnie zwrotką
Niby w Antku gra

Wystarczy, że zadzwonisz znad klawiatury
Wypowiesz do słuchawki pierwsze słowa dwa
A ja już sięgam po długopis
I piszę Ci dytyramb mężowski
Takąś mi Weną i Muzą
Życiem które Poezją

Poezja szczęściem

Chlebem powszednim