Zimna maska
Wymuszone piękne słowa…
wymyślone ideały…
wartości które ukształtowały sens…
w mętnym obrazie rzeczywistości.
Tak trudno odnaleźć się wśród ludzi o wielu twarzach…
z retuszem doskonałości …reformujących dookoła świat.
z charakter dyskretnie ukryty w silnym…spojrzeniu.
Pozory udręki odciśniętej na twarzy…
ujmujące słowa….rozbite o krawędź dziecinnej naiwności…
kształtujemy sztuczne byty…określając zagrożenia.
Wędrujemy labiryntami …gubiąc cząstkę siebie…
prześcigając się w pomysłach na …wygodne życie…
a w morzu reelekcji….
jedynie …sztuczna łza spływa po zimnym policzku….
spoglądam w odległą dal…szukając końca wszechświata…
w majestacie utraconych szans znalazłem się na zakręcie życia….
pozostawiając za sobą zatarte ślady milczenia.
19 July 2010, 09:34
Cóż to prawda, że dzisiejszy świat jest światem zakłamania, ludzie ukrywają swoje własne "ja", czasem w obawie przed odrzuceniem, a czasem w sposób mocno wyrafinowany, dla własnych korzyści, maski tak przywierają do naszych twarzy, że z czasem trudno nam samym odgadnąć, która jest tą prawdziwą... te pozory, ten fałsz... bardzo trafnie oddałeś w tym wierszu... rzeczywistość. Wielki plus!
2 July 2010, 13:48
...napisz w końcu coś kiepskiego ;-) bo zmuszasz do "powtarzania" opinii ;-)...majstersztyk...Pozdrawiam Bogdanie i wszystkich komentatorów!
2 July 2010, 10:12
...trudno żyć wśród fałszu i obłudy, ukrytej za wykutymi na blachę sloganami, wytrenowanymi uśmiechami i łzami z plastiku..szczególnie osobom wrażliwym i szczerym.. trzeba być nieczułym jak głaz lub nauczyć się zakładać maski...pozdrawiam Bogdanie...
2 July 2010, 07:48
Zupełnie nowa tematyka twojego wiersza
Można się zagubić w takim labiryncie ludzkich masek nigdy nie wiadomo kto wróg,a kto przyjaciel i co w duszy kryje się
Pozdrawiam:)