I co wtedy?

Wtedy z grzywy pobocza podniosę kij,
Zmartwychwstałego towarzysza dróg
…Dlatego w drewnie rzeźbił Bóg…
I pokuśtykam w kurzawę pozostałych dni.

Lub też może w tej właśnie chwili
Szeleszczącą suszę zrosi werblem deszcz,
Więc przejdę obok kałuż a nawet przez…
Zawołajcie głośno, gdybyście się zbudzili.

Tylko nie zwlekajcie z pobudką za bardzo.
Nogi mnie już same po horyzont niosą.
Dłonie czeszą włosy szczerozłotym kłosom,
Źrenice przypisują migotliwe losy gwiazdom.

Każda droga ma swój kres.
A jak bezkresne oko
Wyjaśni Bogu,
Co świętuje huczny wejścia fest?
Wtedy wystarczy słowo,
By pamiętał drogę,
Na której zawsze ze mną jest.

Quid Quidem