Podróż

W tajemnicę ubrana wychodzi z ukrycia,
Z pokorą i dystansem podchodząc do życia.
Świadomym wyrzeczeniom chcąc dotrzymać słowa,
Spojrzeć w głąb siebie raz jeszcze, od nowa.
Odbywa swą podróż przez różne pustynie,
Przez krainy lodu, puste jaskinie.
Znów znajduje siebie na samym dnie rzeki,
I prosi o pomoc, nie wyciąga ręki.
Ta dziwna chęć otrzymania pomocy,
Życia nie ułatwia, ciężko patrzeć w oczy.
Można płakać i krzyczeć, lecz nadzieję mieć trzeba,
Bo tym się właśnie różnimy od drzewa.