Moje pudełko

Wszystko co miałem i co uzbierałem do tej pory
życie,
rodzina,
przyjaciele,
myśli,
uczucia,
bicie serca,
oddech...
zapakowałem ładnie w pudełko i dałem je Tobie.
Bez klucza, kłódki, szyfru ani hasła
chciałem, żebyś się poczuła,
że nie mam nic do ukrycia, że wszystko stoi otworem.

Za szybko zaufałem, za szybko uwierzyłem, za głęboko wpadłem.
Jak zwykle...
ale to było silniejsze ode mnie,
nie mogłem się powstrzymać, żeby Ci o czymś nie powiedzieć
czegoś zrobić.
I jak zwykle miałaś racje
zbyt łatwowierny.
Ale pociesze Ciebie
byłaś jedyna osobą,
dla której zapakowałem życie w pudełko
i oddałem je bez żadnych wątpliwości, zmartwień
w ręce,
które chciałbym aby dotykały mnie już zawsze.
W tym pudełku było wszystko,
mój charakter,
to co będę robił, moje plany,
moje wspomnienia,
łzy,
śmiech.
Dzieliłem się z Tobą wszystkim,
były tam też moje błędy, klęski, złość.

Ale po pewnym czasie,
to już nie było moje pudełko w Twoich rękach
tylko Twoje pudełko w moim życiu,
bo zapomniałaś jednej
najważniejszej rzeczy, że wszystko co robiłem
robiłem dla Ciebie.

Nikomu więcej, nie oddam już swojego pudełka.