Nadzieja

Wsłuchaj się szum swego serca,
gra z wiatrem co cicho mu wieje, śpiewają mu ptaki, grają krople deszczu, ten rytm wspólny, radosny przynosi nadzieję. Na oczy miłością rozbłysłe, na śmiech i łzy i spotkanie i wiarę w duszy się tlącą, że skończy się oczekiwanie. By wreszcie pójść ręka w rękę, zieloną lasu aleją, trawą mokrą od rosy, gdzie cudne rzeczy się dzieją. Poczuć słońca promienie, uwierzyć, że będzie wspaniale, że tyle jeszcze przed nami, że warto iść dalej i dalej. Aż zmęczy się serce i głowa od wrażeń i szczęścia i snów, że warto było tak czekać z nadzieją, by spotkać się znów.