Pociąg czasu

Wsiądę do pociągu
w każdym wagonie
inny przedział czasu

Wrócę do wieczności wspomnień
tam istnieje w kapsule żywy duch
mocą siły niezłomnej
przywiązuje myśli do osób
których nie ma na co dzień

Lokalizacja myśli pajęcza nić
drogowskazem do spotkań
które w snach drzemią nocami
w mrocznej ciemności chodzą

Zmory podświadome te same
są nadal zakałą codzienności
lubią popsuć smak magii czasu
w tej podróży bez biletu na gapę

Wbrew pozorom tej podróży
nic się nie przegapi obojętnie
gdzie się wejdzie do przedziału
przedwczoraj wczoraj dzisiaj

W tym pociągu utknąć można
niczym w mrocznym labiryncie
jak się nagle czas zatrzyma na wieki
w przetworach czuć przestrzeni zapach
przeszłości z przeciągu otuliny tęsknoty