uzewnętrznianie

wpatrzona jak w weneckie
nasłuchujesz mojej
kiedy sercem czytasz
słyszę uśmiech i
ten perlisty też

niekiedy mieszczę w chichocie
tak smutno ci
bo ty alergię na własne wnętrze
ocierasz łzami
a ja mówię pisz

moja dusza
niestandardowa
posłuszna choć nadwrażliwa
specjalna jak
lustra barwione