Wędrowiec

Wiersz dedykowany osobie, która to z wyżyn sztuki przeniosła się za sprawą ciężkiej choroby- pomiędzy doły - pomiędzy swymi. Osoba ta o wyjątkowych walorach - stała się mi w pewnym wymiarze bardzo bliska

Witamy tutaj
Pomiędzy swemi
Na tej równinie
Pod gór chmurami
Pomiędzy nas
Tych jako trawa
My przyjmujemy
Rąk ramionami

Tutaj wyniosłe świerki i buki
Oraz oględnie chwasty byliny
My jako mięso tego narodu
Szara poduszka
Dla głów obdartych
Poturbowanych albo przepitych

Oto jest dobro
To proste szczere
Kłaniamy co dzień
Nisko się Bogu
Witaj wędrowcze
Życiem strapiony
Witaj w swym domu