Menu
Gildia Pióra na Patronite

007. Tacie.

Wiedziałam że pewnego dnia
usłyszę znów Twój szept
w mojej głowie
W mig runie świat, na twarzy łzy
by zdradzić jak się boję
Nie będzie już nikogo prócz
starego kalendarza
Wskazówki dwie przypomną że
w Twym sercu mnie zabrakło

Pamiętam jak mówiłeś: Patrz
dziś nowy wstaje świt moja mała
Nie było mnie lecz uwierz że
już nie zostaniesz sama
Widocznie tak zapragnął ktoś
kto dom nam stworzy w niebie..'
Zniknąłeś znów bez zbędnych słów
Umarliśmy dla siebie

Przemija czas ja szukam Cię
W tłumie obcych spojrzeń z naiwnością
Jak dziecko mknę w bezdusznej mgle
Nazwałeś ją 'miłością'
Ten mały szkrab, niewinna ja
nie znałam słowa 'Tata'
Wróciłeś by nadzieję dać
i uciec z mego świata

Chciałabym wiedzieć kim
dla Ciebie jestem
i czy wiesz o tym że
tak nienawidzę siebie
Boję się serce mieć, otwierać je
dla ludzi
Za jakiś czas znów wstanie dzień
i bez nich się obudzę..

363 wyświetlenia
14 tekstów
0 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!