Pomarańcze...

Widziałem cię codziennie…
w zwiewnej sukience…
przychodziłaś do sklepu po pomarańcze…
jakaż byłaś piękna…
Idąc z koszem dorodnych owoców…
stąpałaś na palcach niczym tancerka…
płynęłaś…
Spoglądałem na ciebie zza śmietnika
potajemnie……
i zastanawiałem się jaka przepaść nas dzieli…
jeszcze…
Ty pachnąca w tęczową sukienkę…
przyozdobiona…
ja żebrak w łachach…
z lumpeksu…
Tylko pomarańcze mogły nas połączyć….
bo pewnie dotykałaś wszystkie…
zanim wybrałaś te najpiękniejsze…
do swojego koszyczka...
Przebierałem, więc te, które wyrzucili…
do śmietnika...
szukając twojego dotyku…
jak pachnidła…