Menu
Gildia Pióra na Patronite

Widziałam go
przebiegł cichutko
zniknął tuż za rogiem

zaczęłam go gonić
szybki był
taki zwinny
z wiatrem się ścigał
promyki słońca łapał

biegł i biec nie przestawał
ja tuż za nim
już
już go prawie miałam
lecz ten z promyków słońca rydwan wyczarował
wiatr mu sił dodał
i zmęczony ucieczką
odleciał
gdzieś daleko......

........ czas
co dzieciństwo mi porwał

12 300 wyświetleń
134 teksty
10 obserwujących
  • Andrea

    20 July 2010, 20:14

    Ah, ten czas... biegnie i ucieka nieubłaganie...

  • awatar

    14 July 2010, 17:25

    Ładny, lekki wiersz o czymś nieuniknionym +:)

  • 14 July 2010, 15:17

    dzięki za opinie:)
    pozdrawiam wszystkich

  • Piłkareczka*

    14 July 2010, 12:00

    Dobry :) +