W gwiazdozbiorze miłości

Widzę gwiazdy spadające
z moich oczu spływające
Każda z nich to jest życzenie
Której dano niespełnienie
Gwiazdozbioru ogrom rośnie
Kiedy patrzę się zazdrośnie
Nie zobaczysz gwiazd tych w dzień
Wtedy chowam troski w cień
Nocą obfitością grzeszą
Może ludzie mnie pocieszą
Świat ten jednak ich nie widzi
Każdy swoich gwiazd się wstydzi
Ukrywają swe słabości
Nienawidzą swej nagości
Może kiedyś błękit nieba
Tam zawita, gdzie potrzeba
Może chwile w samotności
Też nauczą nas mądrości
Aby kiedyś w noc zaćmienia
Nie zagubić swego cienia