Przez burze

Wiatr żagle rozrywa na czarnej topieli -
Pioruny jak bicze w sen kładą drżenie.
Na martwych opokach płakanie syrenie
Złowrogo rozbrzmiewa - "Ją wzięli anieli...".

Wśród mgieł, bez busoli, odyjskie podróże -
Po jedne twe dłonie, a choćby spojrzenie...!
Potrącam w spienione wody zwątpienie -
Zaufam szalupie płynącej przez burze.

Śmierć rykiem falistym - trójzębem wygraża,
Biodrami morskimi w rytm kołysząca.
Już gwiazda cumuje na redzie błyszcząca,

Już odmęt mój wrogi jak jagnię zatrważa.
To ona jak żywa śpiewa przy kądzieli,
To mara pijana - "Ją wzięli anieli...".