wciąż słyszę słowa niewypowiedziane
wciąż widzę obrazy niemalowane
wciąż podążam drogami nigdy niepoznanymi
wciąż widzę przyszłość która nie była nam dana

każdego dnia budzą mnie szepty
każdej nocy do snu kołysze cichy oddech
każdy promień słońca budzi wspomnienia
każdy podmuch wiatru unosi je do nieba

to zapach kawy o poranku
słodki smak rogalika z dżemem
krople rosy, świtem pod nogami
cień w poświacie nocnej latarni

nie pytałem nigdy mojej duszy
gdy mijałem krzyż na dróg rozstaju
czy prawdą jest że miłość nie umiera
lecz trwa póki serce uderza

wciąż patrzę w niebo nadzieją targany
że gdzieś tam wśród gwiazd miliona
zobaczę błysk twych oczu roześmianych
zamiast chłodu granitowego anioła