o słońcu we włosach plantowych

w wers chciałam cię ubrać
zmieścić w wiersz
tygodniami

słowa w znaczeniach przyciasne
jak rękawiczki z rąk zrywałam
wyrzucając do kosza

myślałam koszmar jakiś
z tym wierszem

i w tych liter śmiesznym zamęcie
mądre serce zaśmiało się
cicho

że spojrzeniem kocham cię
przecież

- najwięcej

Synowi dedykuję