Fyrfl z poezji życia

W Twoim głosie jest cyniczny spokój
I zimne perfidne opanowanie
(Sam Cię nimi karmiłem)
Które są podłą odległością do ludzi
Wyklutą z gnid urazów jakie my
Jako gatunek Ci uczyniliśmy

A ja dalej i wciąż sięgam po jabłka
Bardzo lubię jabłka te z wężowych sadów
A które hoduje Bóg
Lubię smakować je codziennie
Są dni że jem ich kilogram
Ale najczęściej dwa lub trzy owoce
Zawsze ale to zawsze dopada mnie
W którejś porze dnia ten głód
Ze trafiam na wciąż nowe drzewo
Wciąż nową odmianę
Wciąż bardziej wyzywająca i odkrywczą
I objadam się bez krzty poczucia grzechu

Tak samo lubię a może z nich to
Przyjaciół rozmowy szorstkie i dosadne
Zwłaszcza te płci przeciwnych
Wierzysz w takie rozmowy
Szczere bezinteresowne od których
Szkoda ust oderwać
Masz na takie pogawędki ochotę?

Odp. Podzielam Twoje szlachetne
I piękne ideały pomysły walkę
Lecz sam powiedziałeś -
Życie jest życiem, a bez podłości
Nie dostąpisz zaszczytów i godności
Zamilczmy już.