Bez-milczenie

Mamie

czy potrafisz zagrać
na wszystkich zmysłach
mojej wyobraźni?

wydobądź pustkę, proszę
niech rezonuje pełnią
życia we wszystkich
smaku barwach gdzieś
na krawędzi balansując
mojej przepastnej duszy

rozbij na brzegu
mnie obóz przetrwania
rzeczywistości, rozśmiej
mewy przechodniów
gdy uderzam różańca sercem
w próżnie dzwonów
ich sumień
daremnie

dlatego powiedz (choć Ty),
jakim akordem mnie dziś
(za)chwycisz w bez-milczeniu?

Autor

22 631 wyświetleń

434 teksty

46 obserwujących

Albert Jarus
4 April 2013, 22:38
cudowny... gdzieś odpłynąłem
Lacrimas
6 March 2013, 11:46
Też cierpię na taką przypadłość. Choć staram się leczyć i być własnym doktorem... ;))
Lubisz widzieć siebie tylko z tej ciemniejszej strony. Natomiast często zapominasz o jasności, którą dajesz.
Inel
6 March 2013, 11:40
Dziękuję, Lacrimas. :)
Delikatność? Jakoś nigdy nie zauważałam u siebie tej cechy. Ale u mnie to pewnie wad - przerost duszy nad rozumem.
Pozdrawiam,
M. :)
Lacrimas
6 March 2013, 11:28
uwielbiam Twoją delikatność
przez nią
nawet słowa nie chcą
mi się kleić.
Inel
5 March 2013, 13:23
Dziękuję, słoneczniki :)
Pozdrawiam,
M. :)
słoneczniki
5 March 2013, 10:41
Cudowny wiersz...
Inel
5 March 2013, 08:28
Dziękuję, Misiek. Czego chcieć więcej? Wspólnego z rodziną czasu. :)
Pozdrawiam,
M. :)
misiek45
4 March 2013, 23:52
Wspaniała dedykacja,piękna muza czego chciec więcej,świetnie napisane Madziu-pozdrawiam miło na dobranoc:)