Grota Miłości Szlachetnych Świateł

W szmaragdowej mej grocie na ścianach
rubinowe jej światło się tli ...
w diamentową poświatę odziana
postać w oczy me wprost patrzy mi ...

Uspokaja mnie ma ukochana
i miłością swą wciąż darzy mnie,
którą serce me wciąż tak pijane
czuje się jakby było we śnie ...

Moją duszę na strzępy rozdartą
wreszcie w oddal hen rozwiał już wiatr
a to o czym pamiętać nie warto
przykrył nowy i piękniejszy świat ...

Dziś nadzieja wciąż płynie w mych żyłach
pomieszana z tak czysta mą krwią,
która czysta tak jeszcze nie była
od dnia, w którym straciłem mój dom ...

Wokół mnie niczym piękny firmament
szmaragd, rubin i diament się tli ...
a ta grota to mej ukochanej
miłość, co nowy dom dała mi.

*Dla Joasi*