nokturn

w ślad za tobą ojcze
niedośpiewana kołysanka
pióro moje wietrzne: rozpacz

słowem jak dłutem
wyrzeźbi krzyk w piersi godzin - lirykę braku
tajemnicę bolesną odmawianą ciałem

jest pusto: to moje palce przy ustach zastygłe
noc szumiąca w zgiełku liści - dziecięce wołanie
a na ramieniu wzrok skupiony jak elegia
struna księżyca odgięta w lament