Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz Tekst dnia 6 May 2021

Nocny motyl śpi

W poświacie marzeń i złudzeń blasku
W ogrodzie smutnych, samotnych lamp
Kreślę pytania dłonią na piasku
Z nadzieją w głosie odmierzam świat

Szelestem słów płoszone sny
Pod płaszczem nocy do chwili światła
Stworzyłaś nas u progu drzwi
U stóp brudnego śpiącego miasta

Ty jesteś tu ja jestem tam
I nie pamiętam jaki to śmiech
Może perlisty z wilgotnych warg
Rozjaśniał mi kolejny dzień

15 745 wyświetleń
139 tekstów
21 obserwujących
  • fyrfle

    6 May 2021, 07:49

    Taka nowa wersja "Bluesa o czwartej nad ranem", czyli czemu nie jesteśmy razem? Ano, bo "wielka dzieli nas granica". Postawiliśmy jedność na głowie, bo zamiast razem tworzymy granice odległości. Odległość zaś nie jest bliskością. Jednostki na miliardy to rozumieją.