pokój z widokiem

w pokoju z widokiem na samotność
nadajesz słowom poważnego znaczenia.
na zakręcie, sam że sobą
ścigasz zachodzące słońce.
światło które w tobie zgasło
nie rozproszy mroku duszy.

miało być łatwo krok za krokiem
w kolejny dzień. teraz z odłamków
składasz siebie, cerujac dziury
po kolejnych jęczących dniach.

nic już nie będzie takie samo,
kwaśny smak poranka po zatęchłym
zapachu nocy. na twarzy maska.
pod nią blady cień uśmiechu.