W pięknym pejzażunie można być samotnymon oplata człowiekarękami zachwytuprzytula zagubionegoszepcze
Ktoś muna twarzywymalował skupienienie bólani pogłos burzy
Poza-przestrzeń jest w sercukażdego człowiekanieokreślonabryła trawrozmarzonych w wietrze...
marka
Autor
25 July 2020, 14:54
Świetne dwa ostatnie wersy Ach te Twoje porównania Piotrek !
25 July 2020, 12:14
Ładnie 🙂 Na początku literówka, a pod koniec może zamiast bryły :"nieokreślony zarys traw..."Bryła mi sie wydaje brzmi za ciężko jak dla delikatności traw... Pozdrawiam!