przez chwilę było jak w rzeczywistości

w naszym mieście deszcz wylewa łzy
lśnią wówczas smutne w parku ławki
nad dachami unoszą się mgły
zatrzymują się w nas zegarki

wpisuję cię w słowa piosenki
której nie usłyszy nigdy świat
otulam sercem twoje lęki
i jest mi ciebie już dzisiaj brak

zanim zrozumiesz że to nie błąd
przestaniesz się mnie w końcu bać
odkryjesz dla nas inny ląd
i będziesz chciała mi siebie dać

nasze anioły uronią łzy
weryfikując w księdze daty
nie rozumiejąc dlaczego my
wspólnie tworzymy inne światy

mnie już nie będzie
więc kto popełnił błąd