Złudna

W lustrze niewyrazistości
odbija się potulna nadzieja
Łagodność jej zieleni
otula fałszywa szczerość

Zamykam okłamanych oczu błękit
Fiolet żalu rozpływa się
w bieli życzliwych myśli

Spokój emocji budzi
szept marzeń ukrytych
w niepragnieniach stęsknionego serca