W dniach smutniejszych
niż uronienie pierwszej łzy
wśród naiwnych starań
o lepsze jutro
o świat troszkę mniej szary
o uniesienie oka ku niebu

z adrenaliną tańcząc na skraju śmierci
i zagłuszając śpiew grzechów
z dna sumienia

w bezczułości nieznanych już bliskości
w bezradności dłoni
w zwyczajnie brzydkim już świecie

moim ustom
nadal
jedynie Twoje imię
nadaje kolor
i smak