Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

~~Złota klatka~~


Uwolnię cię z obieć niewoli
Zbyt długo cię trzymałam
Otworzę złotą klatkę
Już wszystko zrozumiałam

Wypuszczę cię na wolność
Nie mogąc już zatrzymać
I zmusić do miłości
Kochanie proszę wybacz

A klatkę w której byłeś
Okryje smutku szalem
By do niej nikt nie trafił
Zamknięta będzie stale

Miłość ma inne prawa
Gdyż wolność sobie ceni
Woli bujać w obłokach
Niż mocno stać na ziemi

Marzenia weź ze sobą
I myśli o mnie ucisz
A gdy cię wolność znudzi
Gdy zechcesz to powrócisz

109 622 wyświetlenia
648 tekstów
56 obserwujących
  • marianna1
    marianna1

    25 September 2013, 22:22

    Niezwykłe słowa, mądre, zadanie trudne nad wyraz: uwolnić, by wrócił, hm, jak to zrobić? Niemniej warto pokonać siebie i spróbować.

  • AsiKa
    AsiKa

    11 September 2013, 14:09

    I jak tu Aguniu nie kochać Cię za mądrość słów, emocje, które przekazujesz w wierszach.
    Zachwycające wersy, wzruszający i ujmujące,
    pozdrawiam

  • Ophelie
    Ophelie

    9 September 2013, 20:01

    poruszający... bardzo...

  • wolnaenergia
    wolnaenergia

    7 September 2013, 16:31

    Wspaniały wiersz Agnieszko. Nie dodam opinii o miłości klatce. Pozdrawiam.

  • Pechowa_
    Pechowa_

    6 September 2013, 11:57

    Mądry strasznie wiersz... Agnieszko ;)

  • AnTyKwA
    AnTyKwA

    6 September 2013, 06:33

    Misku, słowa uznania za mądrość zawartą w wierszu.

  • agniecha1383
    agniecha1383

    6 September 2013, 00:18

    wyrywa się serce a że ty dobre masz skłonna jesteś wolnym Je uczynić:) Aguś pozdrawiam:)