jutro pachnieć będzie lawendą

umknie ci odejdzie

niech cię nie zmylą jej ciała porywy
samotność tak dziwnym jest potworem
że upokorzenia zbiera jak pocztówki

umknie ci odejdzie
straty wszystkie pochowa
tak jak tamto dziecko

późno w nocy sennej
wyszoruje królestwo

będziesz płakać ty król nieczuły
kiedy ona wreszcie
zacznie się uśmiechać

ty co w ciszę kochałeś
do utraty tchu
będziesz wołać

a ona imię będzie miała
nowe

bez twojego echa