jakże miło byłoby móc czytać w twoich myślach

umiesz roztopić lodowce jednym słowem
spojrzeniem zamienić je w pustynię, błagającą o wody kroplę
potem znów zmienić zdanie i odwracając się
sprawić, by spadł śnieg

umiesz przywrócić mi dzieciństwo jednym uśmiechem,
by następnie posłać mnie do grobu – milczeniem
jedną wiadomością sprawić, że czuję się kochana
tylko po to bym potem była wśród ludzi całkiem sama

och, jakże miło byłoby móc czytać w twoich myślach
wiedzieć w końcu, pewność zyskać,
czy bardziej mnie kochasz, czy wolisz widzieć jak cierpię
powiedz, lubisz ten dźwięk, gdy łamie mi się serce?

- królowa pszczół