Ukłuj mnie działaniem
o Przyjaciółko moja
w niebiosach utkwiona przez pajęczą sieć
chmur.
Słabe me ręce
Na twarzy nici zmarszczek
nogi już nie biegają w skakance.
Skulona jak ślimak bezdomny
w brzydocie
nieumiejętności
zahaczony
o skrawek liścia.

Na surowo zjadany
czas
gdzie w koło
bezduszne istoty
drewnem
owinięte
milcząco.
Już południe
a kawa letnia
bo gotować nie ma komu.
I bicia zegarów
tracą na znaczeniu
kiedy każda minuta taka sama.