Płomienie

Tysiące świateł cichutko płonie.
Cmentarz wieczorem,
jak nocny pejzaż miasta.
Z łuny bijącej ku niebu
modlitwa
o dar zbawienia wyrasta.
Płomień świecy to
wiara,
pamięć,
nadzieja,
światło.
Oni przecież wciąż żyją,
tylko nam bez nich,
tak po ludzku, niełatwo.
Pamięć odtwarza obrazy.
W nich oni roześmiani,
ich gesty, czyny, słowa.
Są, choć odeszli -
znajomi,
krewni,
najdrożsi,
kochani.
Choć czas rozstania płynie
i żyć już umiemy z otwartą raną,
płomienia tęsknoty nic nie ugasi.
Żarzy się w sercu
codziennie i wciąż tak samo.
Anna Szyrwińska 2021