Menu
Gildia Pióra na Patronite

Czy to ja …

Tu w samotności żyję i …
już niczego nie chcę
Wypalony do głębi …
zastygam bo tęsknie !
Zamykam się w sobie…
na twarzy szron
a oczy jak …sople
Czuje ciężar narastającej miłości
który przygniata
Walczę z tęsknotą i staram się przetrwać
by tak uśmierzyć ból …
choć na chwilę
i…. ponownie założyć buty nadziei
ny pójść drogą …
naszym szlakiem wspomnień i marzeń
zaś naszym prowiantem będzie ...
zrozumienie
i poczuć tę moc !
która poprowadzi nas ku …świtu
wierząc, że dalej będzie lepiej
w morzu mojej miłości i tęsknoty
przeplatanym nadzieją ... topie smutki i ...
ukrywam twarz pod maską swego tchórzostwa

17 385 wyświetleń
216 tekstów
210 obserwujących
  • Bogdan Z

    30 July 2010, 18:37

    dzięki wszystkim :) miło mi:)

  • Wichura

    30 July 2010, 18:36

    Ten smutek wyzierający zza wersów udziela się, jakby mnie ktoś zabrał w tę Twoją krainę. Duży +, niestety, nie zielony. Pozdrawiam.

  • marka

    19 July 2010, 14:28

    Piękny Hiobowy monolog.
    Pozdrawiam.

  • 19 July 2010, 05:33

    Wiersz pisany niespełnieniem... z żalem wyglądającym zza wersów...Piękny...