Menu
Gildia Pióra na Patronite

szczęście

tkwiłam nad przepaścią nicości
a ty jak drzewo róży z niej wyrosłeś

twoje ciepło bijące z serca tuli mnie z rozkoszą
niech trwa, gdy chmury na niebie się toczą

z twych oczu bije blask słońca
zatracić się pragnę w twym wzroku

tulę się do twojego zapachu
przenikam na wskroś wnętrze

chce dawać siebie tobie więcej i więcej …

24 009 wyświetleń
235 tekstów
6 obserwujących
  • motylek96

    25 December 2011, 08:50

    takie pozytywne wibracje z wiersza płyną:)