Czarna Madonna
Te oczy ciemne jak przeorana ziemia
a jest w nich jakaś jasność niepojęta
i choćbym odeszła za daleko
z tkliwością we mnie wpatrzone
i dwie blizny
co spod opuszczonych powiek
sięgają prosto do serca
które przed nimi klęka
i nie ma już we mnie słów
tylko łzy
co cisną się przez palce jak pisklęta
i tulą się w kącikach ust
pod Twoją obronę
26 August 2021, 15:34
Dawno chciałem napisać taki wiersz, ale moje słowa o Częstochowskiej Pani od zawsze wydają mi się zbyt małe. Być może dlatego, że mam o Niej tylko jedno, bardzo dalekie wspomnienie. Za to Tobie udało się przywołać obraz i podobieństwo. I oczy Jej wszechmądre, wszechwidzące, przesmutne, a przedobre...
Serce mi przeniknęłaś.
od giulietka i Malusia_035
27 August 2021, 07:30
Ja też zawsze chciałam go napisać i nie jestem wcale usatysfakcjonowana (i nie jest to żadna kokieteria), bo kto choć raz widział to niesamowite Oblicze, nie zapomni go nigdy. A jak naszkicować słowami, coś co jest niewyrażalne...
Tym większą radość mi sprawia Twoje uznanie, bo to znaczy, że choć zarys szkicu powstał, resztę niech wypełni serce tego, który czyta...
Ps. Jutro spojrzę znowu w te oczy przedobre i zaniosę Jej również Twoje dalekie, ale jakże żywe wspomnienie serca.od Adnachiel
27 August 2021, 07:41
