Suchy fakt

Tak łatwo widzi każdy,
Że woda nie ma barwy.
Jest jak powietrze i zmienia
Ją jedna kropla zabarwienia
Do płynu przez nas wlana,
Choćby łza zranienia,
Czy atramentu ciemna plama.

Niech mi ktoś powie,
Którym kolorem człowiek
Najbardziej mógłby być?
W błękitnym arrasie złota nić
Pozwala sercu cicho śnić
O Twoich rzęsach na linii powiek.
Wystarczą, by szczęśliwym być.

W chłodnym błękicie spragnionych
Ust nie leczy żółcień znicza,
Ani sen snów bez oblicza,
Lecz łyk podany z Twoich dłoni
Ugasić może szorstki płomień.

Quid Quidem