nie musisz spotykać cyganki by poznać prawdę

Szłaś ulicą, wzrok w ziemie wbity..
Sama, choć pośrodku ludzkiego tłumu..
Obijałaś się czasami o czyjeś barki..
Nagle głos, dość wyraźny choć nieznany..

"Choć, dziewczynko, powróżę Ci"..
Cygańskie słowa przerwały Twoją podróż.
"Poznasz przyszłość, bogaty mąż ,piękny dom..
Daj rękę, pokaż dłoń"..

Poczułaś dotyk innych rąk, nie tych co zwykle..
Dziwne uczucie, nowe, niezbadane..
Pozwoliłaś by wróżka podniosła Twój wzrok..
Uśmiechnęłaś się.
Co mi tam..

"Masz siostrę, wokół domu kwitną wiosną bzy..
Od dziecka kochasz się w muzyce..
Samotna, uciekająca..
Słaba, przed lustrem silną prowokująca..
Szklana kula a w niej Ty..
Kilka osób, parę kredek, więcej nic..
Swoimi ścieżkami chodzisz..
W przeszłości przyszłość odnajdujesz..
Co wieczór z twarzy inną maskę zdejmujesz.."

Przestań już proszę cyganko!
Odejdź, nie mam czasu na bzdury..
Bierz pieniądze, nie zachodź więcej mej drogi..
"Proszę" wyjmujesz banknot...

Dziecko, schowaj to.
Prawda jest bezcenna.