Cisza nomady

Szeptem nomady w szeleście piasków
Mierzą się chwile,
Zdeptane w dróg pyle
W oczekiwaniu oklasków.

Takie same cienie,
Chociaż łańcuch kary
Daleki jest od Sahary,
Jakie ma nomada, takie widzi jeniec.

Każdy kontynent ma swój klif.
Każda twarz ma przecież skórę,
Chociaż bogami sądzą się niektóre.
I ciszę na końcu ma każda myśl.

Quid Quidem