~bez tytułu~

Swoistymi kolorami zagubionej synestezji,
chcielibyśmy zaprowadzić światopogląd ku radości.
Miasteczkowym dzieciom
- połamanym na rozstajach swiadomości -
oddać ciepło zapomnianych przyjemności.
Rodzicielom polnej szczęśliwości,
w zapewnieniach zagubionych,
poprzywracać spokój dni już przeminionych.
A gdy przyjdzie koniec utajnionych prawd
popłyniemy w krańce świata na ostatkach roztrzaskanych tratw.
Kapeluszem zachodzącym na blekitne platki róż
wyznaczymy nowe strony.
Krańce rozszalałych burz.

*Włożyć cztery sylaby w jedno słowo to nic prostego. Zwracam honor.