Suche trawy

Świeżość zieleni dawno za nami,
Kłosy wysiały dorodne nasiona.
Jak manekiny na wietrze stoimy.
Natura stylistka okrywa ramiona.
Pająki tkają ażurowe kołnierze,
Rosa zdobi je kropel cekinami.
Piękno jeszcze zima wydobędzie,
Lukrując źdźbła, szronu igiełkami.
I choć tak stoimy, suche, pochylone,
Choć żywot nasz dobiega już końca,
Tak samo, jak w młodości zielonej,
Kochamy wschody i zachody słońca.