wyspy nieprzespane

świadomie karmiłem się pozorami
archipelagiem próżnych obietnic
spragniony wyciszonej przestrzeni
usypiałem gdy łódź dryfowała

słonce usychało nad Gwadalkiwirem
gdy pytaniem zbudziłem gitary
na brzegu zostały oczekiwania
dusza i andaluzyjscy cyganie

w szkwale wyznań legły mury
tajemnic nastrój ucichł
zegar stąpał filozoficznie
zmieniając godziny w sekundy

armady ołowianych chmur
osnuły niebo pożegnaniem
w butelkach pogłosy brzmień
i krople krople krople spod powiek