Menu
Gildia Pióra na Patronite

Błąd

Straciłem wszystko, co cenne było,
co kiedyś wielce dla mnie znaczyło,
co powód do szczęścia jakiś dawało,
choć promyk nadziei wciąż rozpalało,

Straciłem to wszystko tylko przez siebie,
przez moje człowieka instynkty podrzędne,
przez to, że bardziej sobie ufałem,
i innym ludziom nic z siebie nie dałem,

Tak wszystko straciłem, lecz jedno mi dane,
doświadczeń swych bagaż w przyszłość wprowadzę.

Bo człowiek, to człowiek, a rolą człowieka
jest błąd za błędem w myśli przewlekać

4824 wyświetlenia
60 tekstów
5 obserwujących
  • Free_thinker

    4 December 2012, 23:12

    Mnie również wiersz spodobał się. ;)
    No i fajnie, że wiersz rymowany. Tyle pojawia się na tym serwisie białych, że głowa boli...
    a rymowane to zawsze wyjątkowe są :)

    Pozdrawiam serdecznie ;)

  • misiek45

    4 December 2012, 23:07

    Pięknie napisane i tak prawdziwie-pozdrawiam:)

  • agniecha1383

    4 December 2012, 22:55

    podoba mi się...w wierszu ujęty został jakby streszczony życiorys... wytknięte własne błędy...
    troszkę taki rachunek sumienia...pozdrawiam