Dzbany

stół szwedzki
bierz co chcesz
po łapach
kiedy za dużo

niczego na zaś
wszystko sprzątnięte
jutro podadzą
Bóg
również los

i światy dwa
byle nie pośrodku
wędrowna duszo
nie przepadnij

nie wychodź
ponieważ wiem
to lecę
to spadam
sny moje
kradnąc

ciut ciut
jeszcze więcej
stołu nie będzie
puste dzbany

Salomon
w cuda nie wierzył
z pustego
nie nalał
spragnieni odeszli

x x x

sam kuj los
puki gorące
wróble ćwierkają
może mazurki

w sercu akrobacje
wierzyć
lub nie
nikomu nie ufać
nie udzielać się
w potyczki

wykute
musi wystygnąć
dobra stal
wytrzyma wszystko
kraina Oz
żelazo i Alicja
bądź moją Alicją

x x x

mnóstwo potknięć
piersi obite
liczniej
jeszcze za mało

targany
jeden dzień słodyczy
kwartalnie
lub wcale

rozum mając
zaiste szczęśliwszym
uczeń
który zniesie

parszywe dni
szkolniaku przetrwaj
zapisz w swoje głowie

x x x

siła
słaby jesteś
gdy świat wchodzi
tobie na głowę

każdy ma
jakiś słabszy punkt
odkryją
przepaść możesz

ale jest zwrot
głowa do góry
pokiwa wiatr
drzewem
po czym
ucichnie

jesteś nim
zapuść korzenie
głęboko
jak najgłębiej
w ziemię
x x x

jestem południem
zenitem słońca
nie rzucam cienia
kiedy inni mają

także zaporą
nic nie przecieknie
porywcza rzeka
mostów nie zabierze

jestem życiem
w moim trwaniu
puki świeczka
nie zgaśnie

kto zdecyduje
przeznaczenie
czy Bóg
które możesz
zmienić