***

Stoję w gęstej mgle.
Ginę w dusznej otchłani nicości.
Nie mogę krzyczeć.
Nie mogę wyrzucić mej złości.

Ona tkwi we mnie.
Głęboko zakorzeniona.
Z jej łapsk kosmatych
Nie wyrwą mnie nawet Twoje ramiona…

Skazana na smutek i strach.
Skazana na cierpkie łzy.
Każdego dnia czekam na noc,
Bo tylko we śnie uwalniam się od mgły…