wątroba ma zadziwiająco blisko do serca

stanęło ci w przełyku
raczej nie kawałek tchu
ani wątłe życie

bo jest słodkie z tą amoralną propozycją
co mnie kusi niskich lotów niebem
w którym byłoby mi niewygodnie jak na placwybawnej w dzieciństwie -huśtawce
stopami zahaczać o ziemię

te niby zbawienne skrzydła nie podniosą mnie z garba
a cherlawymi motylkami nie wykarmię żadnego z moich głodów
którymi przecież jestem

szmaragdowe sny?
jak również inne tanie bajki są nie na moją
- pełną zaszycia - lewą kieszeń

tu nie smakuje tak bardzo nic
jak zimne dłonie na krtani
tak bardzo moje
że nic nie chwytam
- wszystko między palcami jest napisane

od stóp po ślady
wycałowana cała twoja bosko cielska przestrzeń

a ty znowu językiem w gardle
skazujesz mój kawałek nieznaczącej pikawy
na tępe leczenie
ze zdrowego rozsądku

i chcesz tą niby wilgocią
nauczyć mnie odrobiny ciepła

- serce jak kamień w wodę
kaczki po wodzie
na odstrzał

już wolę zimą przy otwartym oknie zamykać się
w zmęczone dniem - niewyżyte powieki

więc śpię tu wśród tych porozrywanych linii papilarnych
i kawałka pachnącej szarym mydłem skóry
nie ścieląc po tobie
zamiarów

ledwo jeszcze ciepłe
jak moje cztery pełne złudzeń promile
wciąż zbyt nieudolnie daleko
by mieć z głowy to pisanie

skoro nie mogę dotykać

więc czekam że wystygną
wraz z poranną kawą

przyjdź jednak czasem
wyczeszę ci z głowy ślady po moich dłoniach
albo skróćmy się o to co właściwie

bo właściwie wszystko jest bez znaczenia
gdy nie ma w nas śladów
po których moglibyśmy gdziekolwiek wracać
we własną przeszłość

patrzeć przed siebie
i nie mieć już żadnego miejsca

boże mój w którego nie umiem uwierzyć
zlituj się wtedy raz jeden tylko
zaistnij mi
i zabij wraz ze mną tę samotną pazerność

ciężką w tytoniowych płucach - drobinę chłodnego oddechu

nie pokazuj mi jednak piekła
nie zasłużyłem
by znowu pękać ze śmiechu