~~Srebrna gwiadka~~

Srebrnej maleńkiej gwiazdeczce
Niebo się raptem znudziło
Więc zeszła po mlecznej drodze
Na ziemię by czas spędzić miło

Zerkając na niebo radośnie
Poczuła się dość wyjątkowo
Miliony tam gwiazdek zostało
Co jasno świeciły nad głową

Bawiła się gwiazdka wesoło
Pozostać na zawsze tu chciała
Lecz srebrne serduszko zadrżało
Gdy w lico księżyca spojrzała

Posmutniał tym faktem zmartwiony
Od czasu gdy gwiazdkę utracił
Nie sądził że jest mu tak bliska
Gdy samą na ziemi zobaczył

Wróciła więc gwiazdka do siebie
Na niebo do blasku księżyca
A on w swojej srebrnej poświacie
Wciąż gwiazdką się może zachwycać.